ręka

сущ.

• власть

• ладонь

• плечо

• подлокотник

• рука

• сила

* * *

ręk|a

♀,

+

ręce, мн. И. ręce, Р. rąk, T \rękaami/\rękaoma рука;

rozkładać ręce разводить руками;

po lewej, po prawej ręce по левую, по правую руку; с левой, с правой стороны;

● \ręka sprawiedliwości рука правосудия;

ręce do pracy рабочие руки;

ręce opadają руки опускаются; ktoś ma lepkie ręce кто-л. на руку нечист;

dać wolną \rękaę предоставить свободу действий;

iść komuś na \rękaę идти кому-л. навстречу;

jeść z \rękai komuś по струнке ходить у кого-л.;

od \rękai сразу, немедленно; z \rękaą na sercu положа руку на сердце;

prosić kogoś o \rękaę просить чьёй-л. руки;

złapać kogoś za \rękaę поймать с поличным (за руку) кого-л.; —ę myje (noga nogę wspiera) погов. рука руку моет

* * *

ж, П ręce, мн И ręce, Р rąk, T rękami / rękoma

рука́

rozkładać ręce — разводи́ть рука́ми

po lewej, po prawej ręce — по ле́вую, по пра́вую руку; с ле́вой, с пра́вой стороны́

- ręka sprawiedliwości

- ręce do pracy
- ręce opadają
- ktoś ma lepkie ręce

- dać wolną rękę

- iść komuś na rękę

- jeść z ręki komuś
- od ręki

- z ręką na sercu

- prosić kogoś o rękę

- złapać kogoś za rękę
- ręka rękę myje
- ręka rękę myje noga nogę wspiera